شیخ مفید چنین نوشته است: معاویه فردی را نزد جعده، دختر اشعث بن قیس فرستاد که من تو را به همسری پسرم یزید درخواهم آورد؛ به شرط آن که تو حسن را زهر دهی و صد هزار درهم نیزبرای او فرستاد و آن زن این کار را انجام داد وبه امام حسن (ع)زهر داد. معاویه، پول را به او داد؛ ولی او را به همسری یزید در نیاورد و او پس از رحلت امام (ع) با مردی از خاندان طلحه ازدواج کرد و فرزندانی برای او آورد و هر گاه میان آن فرزندان و سایر قبایل قریش سخنی و گفت وگویی پیش می آمد، قریش آنان را سرزنش کرده، می گفتند: ای پسران آن زنی که به شوهرش زهر می خوراند! . علامه طبرسی نیز به این موضوع اذعان داشته و چنین آورده است: ....و چون آن ملعونه امام حسن (ع) را زهر خورانید و به شهادت رساند، به شام رفت و گفت: من به عهدم وفا کردم و اینک وقت احسان توست. معاویه گفت: از پیش من دور شو؛ زنی که با مثل حسن (ع) نسازد، به یقین با پسرم هم سازش نخواهد کرد؛ زیرا که شرافت و کرامت نسب با حسن ع بود و تو که با فرزند رسول خدا ص سازش نکردی، با پسر من سازش نخواهی کرد؟!؟!... . بلاذری نیز چنین نوشته است: معاویه توسط جعده دختر قیس، حسن بن علی (ع) را مسموم کرد.
وی همچنین تصریح کرده که امام حسن (ع) را چهار بار مسموم کردند و آن حضرت در آخرین بار ازدنیا رفت. . علاوه بر این امام حسن (ع) از نحوه رحلت خود خبر داده است و به خاندان خود فرمود: . من به وسیله زهر، شهید می شوم همان طور که پیغمبر خدا (ص) شهید شد. گفتند: چه کسی تو را مسموم می نماید؟ فرمود: جعده، دختر اشعث بن قیس؛ زیرا معاویه وی را تحریک می کند و این دستور را به او می دهد. گفتند: پس جعده را از خانه ات خارج و از خودت دور کن! فرمود: چگونه او را خارج کنم؛ در صورتی که هنوز عملی انجام نداده است. اگر من وی را خارج کنم، باز هم مرا می کشد! و علاوه بر این نزد مردم عذری خواهد داشت.خلاصه
معاویه فردی را نزد جعده، دختر اشعث بن قیس فرستاد که من تو را به همسری پسرم یزید درخواهم آورد؛
به شرط آن که تو حسن را زهر دهی و صد هزار درهم نیزبرای او فرستاد و آن زن این کار را انجام داد وبه امام حسن (ع)زهر داد.
معاویه، پول را به او داد؛ ولی او را به همسری یزید در نیاورد و او پس از رحلت امام (ع) با مردی از خاندان طلحه ازدواج کرد و فرزندانی برای او آورد و هر گاه میان آن فرزندان و سایر قبایل قریش سخنی و گفت وگویی پیش می آمد، قریش آنان را سرزنش کرده، می گفتند:
ای پسران آن زنی که به شوهرش زهر می خوراند!
.
علامه طبرسی نیز به این موضوع اذعان داشته و چنین آورده است:
....و چون آن ملعونه امام حسن (ع) را زهر خورانید و به شهادت رساند، به شام رفت و گفت:
من به عهدم وفا کردم و اینک وقت احسان توست.
معاویه گفت:
از پیش من دور شو؛
زنی که با مثل حسن (ع) نسازد، به یقین با پسرم هم سازش نخواهد کرد؛
زیرا که شرافت و کرامت نسب با حسن ع بود و تو که با فرزند رسول خدا ص سازش نکردی، با پسر من سازش نخواهی کرد؟!؟!...
.
بلاذری نیز چنین نوشته است:
معاویه توسط جعده دختر قیس، حسن بن علی (ع) را مسموم کرد.
وی همچنین تصریح کرده که امام حسن (ع) را چهار بار مسموم کردند و آن حضرت در آخرین بار ازدنیا رفت.
.
علاوه بر این امام حسن (ع) از نحوه رحلت خود خبر داده است و به خاندان خود فرمود:
.
من به وسیله زهر، شهید می شوم همان طور که پیغمبر خدا (ص) شهید شد.
گفتند: چه کسی تو را مسموم می نماید؟ فرمود: جعده، دختر اشعث بن قیس؛ زیرا معاویه وی را تحریک می کند و این دستور را به او می دهد.
گفتند: پس جعده را از خانه ات خارج و از خودت دور کن!
فرمود: چگونه او را خارج کنم؛ در صورتی که هنوز عملی انجام نداده است.
اگر من وی را خارج کنم، باز هم مرا می کشد! و علاوه بر این نزد مردم عذری خواهد داشت. خلاصه